مهمترین بیانات ایشان در خطبه های نماز جمعه ی امروز
دو راه پیش روی اوباماست:
?. پیروی از کارتر:
او مبارک را مجبور میکند به اصلاحات تن دهد، انتخاباتی آزاد شکل دهد، تغییر انجام دهد. او نمیخواهد کار به جنگ داخلی در کشوری بکشد که مرزی حیاتی برای اسرائیل و صحرای سیناست. او نمیخواهد القاعده و س. ق. وارد مصر شوند. البرادعی گزینه ایست که برای گذار از بحران میتوان روی او دست گذاشت.
تهدید: ممکن است مبارک مانند محمدرضا به جای پیروی از فرامین کاخ سفید، چموشی کند و دست به اقدامات محیرالعقولی بزند. تا به حال دو بار چنین کرده: نطق تلویزیونی دو شب پیش مبنی بر عدم کناره گیری از قدرت و حمله نیروهای هوادارش به مردم در روز ?? صفر. مبارک اگر بخواهد مانند محمدرضا عمل کند اوضاع مصر بسیار بدتر از اوضاع ???? ایران میشود. چون در ایران رهبری واحد مانع بروز اختلافات جدی و امنیتی در مملکت شد. هر چند خطری مانند مجاهدین خلق مصر را تهدید نمیکند و القاعده هم به خاطر ضعیف بودن، احتمال ورودش به قضایای مصر کم است. آمریکا در مصر بیش از هرچیز، از روی کارآمدن دولتی میترسد که اسرائیل را دشمن بپندارد. این خط قرمز آمریکاست.
?. پیروی از جورج بوش پدر و ریگان:
دفاع از مبارک تا لحظه آخر. اگر اوباما مبارک را مانند دست مال کاغذی استفاده شده پرت کند بیرون، پیام مشخصی برای شاهان یمن، سعودی، اردن و حتی کویت فرستاده است. پیامی که اصلا معنای خوبی ندارد و این متحدان عمیقا استراتژیک غرب را دل آزرده خواهد کرد. پس مجبور است محترمانه هم با مبارک برخورد کند هم با مخالفان مبارک.
در این بین هم برادعی، هم بدری، هم نور و هم اخوان اعلام میکنند که دنبال دموکراسی و احقاق حق «شعب» هستند؛ دنبال ایجاد حکومت اسلامی نیستند و برادعی رسماً اعلام میکند به معاهدات امنیتی با اسرائیل پای‌بند خواهد بود. این یعنی بازگذاشتن دست اوباما برای مدیریت عاقلانه ی بحران مصر.
از آن طرف اوباما اگر بخواهد در انتقال «معنادار» ، «خشونت‌پرهیز» و «آرام» قدرت تعجیل کند صبر دوستان عبری‌اش لبریز خواهد شد و ورود دوستان عبری یعنی ورود ج.ا. و س. پ. موضع ارتش مصر هم جالب توجه است. میتواند طرف هر کسی را که میخواهد بگیرد هر چند فرمانده مایک مولن به همتای مصری اش توصیه هایی کرده است.
من احساس میکنم اوضاع به نفع هیچ کس نیست جز «برادعی» و اگر کسی مانند «بیل کلینتون» امروز سکان دار کاخ سفید بود مطمئنا بهتر از اوباما بحران را مدیریت میکرد؛ به جای آنکه با استفاده از کلمه ی Now در مورد yesterday موجبات خشم مصریها را فراهم کند.
همه اینها را گفتم که بگویم اوضاع خوشایند نیست.
کلمات کلیدی:
